Leki przeciwpadaczkowe a alkohol

Alkohol zaburza proces wchłaniania i wydalanie wszystkich leków, również leków przeciwpadaczkowych. Dodatkowo obciąża wątrobę co może doprowadzić nawet do marskości wątroby. Alkohol może też spowodować nasilenie działań niepożądanych stosowanych leków.

W przypadku leków przeciwpadaczkowych ich łączenie z alkoholem jest szczególnie niebezpieczne.

Skutki interakcji alkoholu z lekiem zależą od ilości i częstości spożywanego alkoholu. W przypadku jednorazowego spożycia napoju alkoholowego zwiększa się dostępność (availability) leku, co oznacza wzmożenie jego działania i zwiększenie ryzyka wystąpienia objawów niepożądanych. W wyniku rywalizacji alkoholu z lekiem o enzymy uczestniczące w przemianie materii już mała dawka alkoholu hamuje jego metabolizm, wydłużając i zwiększając jego dostępność.

Długotrwałe picie aktywuje enzymy mikrosomalne metabilizujące lek. Zachowują one zwiększoną aktywność również w momencie niespożywania alkoholu. Prowadzi to do zmniejszenia dostępności substancji czynnej leku, zmniejszenia skuteczności terapii a w konsekwencji do napadu padaczkowego.

Przy terapii lekami przeciwpadaczkowymi, w szczególności tymi opartymi na kwasie walproinowym (np. Depakine) zaleca się systematyczną kontrolę parametrów wątroby i trzustki. Alkohol zwiększa hepatoksyczność (zaburzenie funkcjonowania lub uszkodzenie wątroby) kwasu walproinowego, co może doprowadzić do niewydolności bądź uszkodzenia wątroby.

oprac. I.C.