Zespół Rolanda

Łagodna padaczka dziecięca z iglicami centralno-skroniowymi to najczęstsza postać padaczki dziecięcej rozpoczynającej się miedzy 7 a 10 r.ż. na napady częściowe proste (z zachowaną świadomością) składają się jednostronne objawy czuciowo-ruchowe dotyczące twarzy oraz okolicy ust i gardła, zaniemówienie, ślinotok.

Napady są krótkotrwałe i występują po obudzeniu się dziecka. Inne napady w tym zespole to napady drgawkowe występujące w czasie snu.

W zapisie EEG są zmiany w wyżej opisanej okolicy. Badanie neurologiczne oraz MRI nie wykazują odchyleń od normy. Zespół ma tendencję do samoistnego ustępowania w wieku 9 – 16 lat.

Dzieci z padaczką z okolic środkowo skroniowych (BECTS) zwaną często padaczką Rolanda zwykle nie są upośledzone umysłowo ani neurologicznie, napady występują u nich głównie w czasie snu, obejmując najczęściej zaburzenia czuciowo-ruchowe mięśni twarzy, języka, warg, z nadmiernym ślinieniem, zahamowaniem mowy, czasem drgawkami klonicznymi twarzy, z zachowaniem świadomości. Dzieci z BECTS mogą wykazywać niewielkie zaburzenia pamięci i koncentracji lub trudności z nauką pisania i czytania.

Dodaj komentarz